Kapag bibili ka ng isang bagay, ang unang tinitignan mo ay ang presyo nito. Either mahal o mura ito. But really it depends on the budget.
We usually say “Ang mahal!”, “Nakakapaso ang presyo” or “Mamahalin naman yan”. tapos hahanap tau ng mas mura at pasok sa ating budget.
Samantalang ang ibang tao makikita mo meron sila nung mga bagay na sinasabi mong mahal or mamahalin? Kase pasok ito sa kanilang budget.
Paano nangyare yun?
I dont believe in CHEAPNESS or EXPENSIVENESS of an item. Ang totoo, whenever we say “MAHAL” ang isang bagay is just to cover up the truth na “WALA TAYONG PERA”.
Nakakahiya minsan kapag bibili ako ng isang bagay noon, I usually I say “Ang mahal!”. People at the store would be staring at me, so I’ll just leave then. So now i know why, kase ang katotohanan ay hindi totoo na mahal yung item, wala lang akong pera.
So from now on, lets stop using that term or phrase na “ang mahal” and just be honest and say “I DONT HAVE THE MONEY FOR THAT!”